De ster uit 'Free Willy' is sinds een tijdje eindelijk Free! Maar wil hij dat wel?
Volgens de laatste berichten 'danst' hij in een Noorse fjord op de muziek van een 4-jarige muzikante...

Op Standaard.be: Het is een wat vreemde variatie op Hans Christian Andersens sprookje De kleine zeemeermin: een klein meisje zit op een rots harmonica te spelen, een orka danst op de muziek. Maar het is precies wat de achtjarige Astrid Morken doet met Keiko, de ster uit Free Willy die maar niet wil terugkeren naar de vrije natuur.
Sinds Keiko voor de kust van IJsland werd vrijgelaten, is de orka tot een Noorse fjord gezwommen. Daar blijft hij rondjes zwemmen, tot grote vreugde van vele toeristen. Omdat ze vreesden dat de re�ntegratie van de walvis in gevaar kwam, hadden de Noorse overheden verboden om in de baai te gaan zwemmen of dicht bij de walvis te komen. Maar Astrid overtrad dat verbod niet door op de kaai het themamuziekje van de film te spelen, tot Keiko kwam aangezwommen. De verzamelde toeschouwers zeggen dat de orka de muziek leek te herkennen en zelfs een ,,dansje'' zwom.
Colin Baird, die ervoor moet zorgen dat Keiko terugkeert naar de vrije natuur, wordt er wanhopig bij. ,,Sorry als ik niet helemaal warm word van dit verhaal, maar dit is nu net wat we ni�t willen. Het is niet omdat we niet willen dat mensen met hem zwemmen of hem aanraken. We willen dat hij weer met walvissen leert omgaan.''
Baird overlegt met de organisaties die het hele plan betalen of Keiko voor de winter niet moet worden overgebracht naar een afgelegener plaats waar meer orka's leven. Een beslissing valt voor eind volgende week. Ondertussen wordt de walvis elke dag 70 kilogram vis bijgevoederd, omdat hij niet voldoende zelf jaagt. Anders verhongert de ster misschien.

Nu iets over ARNE JACOBSEN (want wij hebben nu bestek dat door hem is ontworpen).

Arne Jacobsen (1902-1971)is the Danish architect who master the most personal and successful interpretation of the international functionalism. His architecture includes a considerable number of epochmaking buildings in both Denmark, Germany and Great Britain. Arne Jacobsen initially trained as a mason before studying architecture at the Royal Danish Academy of Arts, Copenhagen, graduating in 1927.
From 1927 until 1930, he worked in the architectural office of Paul Holsoe. In 1930, he established his own design office, which he headed until his death in 1971, and worked independently as an architect, interior, furniture, textile and ceramics designer. He was proffessor of Architecture at the Royal Academy of Arts, Copenhagen, from 1956 onwards. His best known projects are St. Catherine�s College, Oxford, and the SAS Hotel, Copenhagen.

Ons bestek was blijkbaar oorspronkelijk ontworpen voor dat SAS Hotel in Copenhagen. Op Serial-design.com zeggen ze daarover:
Designed in conjunction with his commission for the SAS Royal Hotel, Arne Jacobsen's stainless steel cutlery was not successfully used there but did develop an international commercial market during the 1960s. Manufactured by the Danish silversmith A. Michelsen, Copenhagen, Jeweller to the Crown, it was the firm's first tableware fabricated in the modern medium of stainless steel. This design was an exercise in utter simplicity, from the tiny coffee spoon to the long salad servers, they all share the same flat, rudimentary handles which continue uninterripted to the end of the utensils. Slight depressions form the bowls of the spoons, short prongs denote the forks and flat uniform blades signify the knives (length: 7 7/8" or 20cm), the uses of which are otherwise almost unrecognizable.

Op die site is ook een foto van dit bestek te vinden.

Ik ben terug uit Boston! En Gjenna Ook!!

Zij waren gebouwd zoals houten windmolens, een lelijk gevaarten om zien.
Hadden een kop, waaruit een schijfloop een kommel in het schip daalde. Hadden een lange straven hals, die schuin over het water liep . Hadden een lijf en een tegenwegende staart die met het lijf zwaaien kon op een middenstake, gelijk de molens : ze hadden twee vlerken, die tredmolens waren en waarin de zingende kraankinderen liepen, tot de vracht uit het schip gehesen was.

In Brugge is een Tredkraan gereconstrueerd. En boven op de kraan zit een... kraanvogel. En ernaast staat een oude man die je er van alles over vertellen kan.

Artikel over Steve Biko.
[...]
Gisteren was het 25 jaar geleden dat Biko een gruwelijke, eenzame dood stierf. Hij overleed na mishandeling door het apartheidsregime, nadat hij naakt, half bewusteloos, met hersenletsel als gevolg van barbaarse ondervragingen, achterin een Landrover van de politie was gegooid.
Twaalfhonderd kilometer duurde de rit van Port Elisabeth naar het ziekenhuis in Pretoria, alsof ervoor moest worden gezorgd dat hij het niet zou overleven. Stephen Bantu Biko, voorman van de Black Consciousness-beweging - de Zwarte Zelfbewustzijnsbeweging - overleed op 12 september 1977, dertig jaar oud, drie weken na zijn arrestatie.
De jonge beweging werd door het bewind in Pretoria als een grote bedreiging gezien, naast het meer traditionele ANC. Biko en de zijnen vormden begin jaren zeventig een nieuwe generatie zwarte intellectuelen die het juk van de blanke onderdrukking radicaal wenste af te werpen. Zijn woede over de eeuwenlange vermeende superioriteit van wit boven zwart, van westerse cultuur boven Afrikaanse, balde Biko samen in meeslepende pleidooien voor zwarte trots en zelfstandigheid, die een jaar na zijn dood werden samengevat in de bundel I write what I like.

'Zwarte mens, je staat er alleen voor', schrijft hij in het meest indringende stuk van de bundel, getiteld De zoektocht naar waarachtige menselijkheid. Het is een oproep aan Afrikanen om de door blanke overheersing geknede minderwaardigheidsgevoelens af te schudden, om het lot weer in eigen hand te nemen. Biko droomde van een Afrika zonder slachtoffercomplex.

'Zwarte cultuur betekent bovenal onze vrijheid om te vernieuwen, zonder een toevlucht te zoeken in blanke waarden. We moeten in de zwarte mens het besef herstellen van het grote belang dat we vroeger gaven aan menselijke verhoudingen, het grote respect voor mensen en hun bezit, voor het leven; we moeten de overwinning van technologie op mensenwerk tegengaan, het materialisme terugdringen dat langzaam onze samenleving binnendringt.'
[...]
Biko's gedachtegoed verklaart veel van de aanhoudende Afrikaanse frustratie over eigen onvermogen, van de nauwelijks afgenomen neiging de schuld van alle ellende maar te blijven afschuiven op het koloniale tijdperk, op de blanke verminking van de zwarte ziel. Hij wilde dat Afrika innerlijk zo sterk zou worden dat het zwarte continent eens over die schaduw heen zou springen.

Een oude vriend van Biko, die tegelijk met hem in 1977 werd gearresteerd maar dit overleefde, zei donderdag op de Zuid-Afrikaanse radio dat Steve, had hij nog geleefd, zeker een van de hoogste leiders van Zuid-Afrika was geworden. Steve Biko zou vandaag 55 jaar zijn, bijna even oud als Zuid-Afrika's huidige president Thabo Mbeki.

President Steve Biko van Zuid-Afrika. Zou het een verschil hebben gemaakt? Zou Biko ook een rampzalig aidsbeleid hebben gevoerd, in de verborgen veronderstelling dat aids een samenzwering is van het Westen tegen Afrika? Zou hij ook voor miljarden aan nieuwe duikboten en ander wapentuig hebben gekocht, in plaats van een pragmatisch landbouwbeleid voor miljoenen kleine boeren in gang te zetten? Zou hij ook zo selectief hebben gezwegen tegenover een tiran als Zimbabwe's Mugabe?

Wie afgaat op de opvattingen van de Steve Biko-stichting, die in Zuid-Afrika de nalatenschap van het gedachtengoed van Black Consciousness beheert, krijgt de indruk dat Biko het anders zou hebben aangepakt. Beter vooral. Stichtingsdirecteur Xolela Mangcu is een van de schaarse onafhankelijke zwarte intellectuelen in Zuid-Afrika. Hij is niet bang om zowel de ANC-elite, Mugabe als verwende blanken de oren te wassen.
[...]

Patje's flitsende Filmsalon.be gaat een link krijgen op de site van het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen. Poeh poeh, chique hoor!!
En hij heeft nog steeds elke week wedstrijden! En ze worden steeds populairder, dus je moet NU meedoen om kans te maken op een MOOIE prijs!

Er hebben nog nooit zoveel mensen mijn website bezocht als op... 11 september 2002.
Waarom zou dat nou weer zijn?

10.002 EUR winnen met .... Propjes Gooien! Aanstaande zondag gaat het gebeuren tijdens het Nederlands Kampioenschap Propjesgooien.
Iedere werper ontvangt 5 vellen 80 grams, 23 rings Multo� papier. Hiervan vervaardigt hij proppen met een diameter van minimaal 4cm en maximaal 9cm. Het verzwaren van de prop, hetzij door toevoeging van speeksel, hetzij op enige andere wijze, is ten strengste verboden en heeft diskwalificatie tot gevolg.

Serieuze meligheid... waar de toppers 2 uur per dag voor trainen...

De Engelse DJ Darren Tate heeft zijn naam veranderd in het Nederlandse Jurgen Vries, omdat hij op die manier meer succes hoopt te boeken.

Remember: Information is not Knowledge, Knowledge is not Wisdom, Wisdom is not Truth, Truth is not Beauty, Beauty is not Love...
Frank Zappa

Binnengekomen mededeling:
ROB MUNTZ AVONTURIER.NL
JACHT IS NATUURLIJK !
9 oktober Nederland 3 om 20.00 uur bij de RVU

In dit televisieprogramma van 25 minuten gaan Rob Muntz en Paul Jan van de Wint op zoek naar het ultieme geluk van iedere zichzelf respecterende man die gehoor
geeft aan zijn oerinstinct. Ze gaan, volgens goed koninklijk gebruik, jagen op een giraffe in Zuid Afrika.
Op een veredelde kinderboerderij worden inheemse diersoorten afgeknald door de amateur jager die zich daarmee tevens de rol van natuurbeschermer aanmeet.
Een neushoorn kost 30.000 euro, een olifant 15.000 euro, een luipaard 3000 euro, en een giraffe slechts 1600 euro.
Aangezien Muntz altijd al een hekel aan giraffen heeft gehad kon hij deze kans niet voorbij laten gaan en ging hij met van de Wint drie weken lang samen met de 4 grootste handgunjagers uit de Amerikaanse geschiedenis schieten op alles wat los en vast zat, waaronder impala's, kudu's, luipaarden, wildebeesten, apen, zebra's, warthogs en giraffen.
Kortom, een vrolijk portret van een leuke hobby.

Het televisie programma Jacht is Natuurlijk is vervaardigd in opmaat naar de 5 delige radiodocurette, Rob Muntz Avonturier! die vanaf 1 november a.s. elke
vrijdag op 747AM zal worden uitgezonden.
Internet: www.robmuntzavonturier.nl, www.rvu.nl of www.muntzvandewint.com

Op Ethiolink.com kan je geschenken kopen die geleverd kunnen worden aan vrienden of familie in Ethiopi�. Het afgelopen jaar is er behoorlijk wat geld mee verdiend. Het leukste zijn natuurlijk de schapen die er besteld kunnen worden: een Medium Sheep voor only $ 45 of een Very Big Sheep voor only $ 66.

H� dit bericht (zie Boston.com voor het meest uitgebreide verhaal tot nu toe, het stond zelfs op de voorpagina!) achtervolgt me nu al een paar dagen. Goed, het gaat erom dat een Amerikaan 104 dagen in een achtbaan heeft gezeten en dat hij daarmee het wereldrecord achtbaan-zitten heeft verbroken (of misschien niet, Officials at the Guinness Book's London offices could not be reached for comment Tuesday. ). Hij heeft niet steeds een kaartje hoeven kopen want de man was zelf een attractie.
En: A team of doctors observed Rodriguez's rides, monitoring his pulse and heart rates. ''It was interesting to see what the constant mechanical impact does to the human body,'' said Dr. Friedhelm Baisch of the European International Space Institute.

Mijn baan staat te koop op het internet bij Vdab.be, klik en huiver. (Nouja beetje overdreven, toch belangrijk geweest voor mij en veel geleerd, voila!).

Ander eiland, andere sfeerbeelden...
Nu op Volkskrant.nl en vanavond op TV (geen idee welke zender).
Op Terschelling is onrust ontstaan over het tv-programma 'Uit je tent' dat vanavond op V8 begint. (...) volgens de Terschellingers is er meer geregisseerd dan geregistreerd.
Fietsenmaker Arjan van Dijk bijvoorbeeld, van fietsenverhuurderij Haantjes op Terschelling. Hij kreeg begin augustus twee fietsen terug die grondig waren vernield. Voorwiel krom, zadel gebroken, verlichting naar de haaien. Waren de meisjes onder de voet gelopen door een kudde stieren?
Nee dus. Van Dijk: 'Ze hadden die fiets uitgeleend aan twee jongens die er voor een cameraploeg van V8 rare toeren op moesten uithalen. Een dijk af rijden, tegen een hek aan, dat soort dingen. De cameraploeg beloofde de schade te betalen: 236 euro.'
(...) Ook zocht V8 groepen jongens die homo moesten spelen bij een disco. Op jongerencampings als De Appelhof vond V8 de muur bierkratjes niet hoog genoeg en de zender liet er tientallen extra aanrukken.
Ook Willem Mier van de Super de Boer in Formerum heeft kennis gemaakt met de reportageploeg van V8. 'Ze vroegen of ze in mijn supermarkt mochten filmen. Pas later zag ik dat ze een opblaaspop hadden meegenomen, en dat een groep jongeren bananen en sigaretten in de schaamstreek stopte. Het moest nog een paar keer over ook.'

tsja....

Aloha! I'm back...

 
Hawai'i is dus zeeeer de moeite. Je kan er uren snorkelen, cocktails drinken, nat laten regenen en weer laten drogen aan de lucht. Je kan er uren lopen over de kliffen die vol guavebomen, palmbomen en nog allerlei tropisch groen staan waarvan ik de naam helaas niet weet. En als je af en toe de tijd neemt om naar beneden de glasheldere oceaan in te kijken, dan heb je grote kans dat je een dikke schildpad ziet zwemmen. Of je loopt, zoals wij, toen we aankwamen op een zogenaamd 'secret beach' (omdat je er alleen te voet kan komen) een dikke monniksrob tegen het lijf. Zoveel natuur dat je er zenuwachtig van wordt. Ik merkte het ook aan de mensen daar. Een keer lag er een andere dikke monniksrob op een ander strand vlakbij een hotel. Het was rond een uur of 6 's avonds en het was er nogal druk. De dierenbescherming had een hekje om de rob gezet en er stond een vrijwilligster bij die nogal fanatiek iedereen stond weg te jagen. Ze had nogal een verantwoording want die hele monniksrob kolonie is nog maar 15 dieren groot.

 
De vreemdste kolonie lag overigens aan de horizon en kon je alleen bij helder weer goed zien. Dat is het eiland Nihau waar 'one race is taking care for another race' zoals een conservatieve gids het uitdrukte. Nihau is privé-bezit van Mr. Robinson (nee geen familie van Crusoe, maar een oude familie van suikrietplantagehouders) en hij heeft ooit de laatste weerspannige Hawaiianen naar dat eilandje gebracht in de hoop dat ze zouden sterven. Dat gebeurde niet omdat deze Hawaiianen goede vissers waren en toen heeft Robinson van de nood een deugd gemaakt. Hij heeft iedereen verboden naar het eiland te komen en laat nu de Hawaiianen van Nihau zogenaamd op 'oorspronkelijke' wijze leven. Ze hebben dus geen geplaveide wegen, geen normale huizen, geen stromend water en geen electriciteit. Ze mogen wel een compressor hebben en af en toe schijnt Robinson een video mee te nemen zodat ze kunnen zien hoe het leven op de andere eilanden is. Overigens zijn de Nihau-ers vrij om het eiland te verlaten maar ze mogen niet iemand meenemen naar dat eiland. Waarschijnlijk heeft Robinson een grote ranch en villa op het eiland. De gids die er het meest over wilde zeggen, zei dat iedereen op Nihau werk heeft op de ranch van Robinson.

 
Het leven in het paradijs! Ook de Mormonen zijn er druk in de weer om er een chez-moi te maken. Oorspronkelijk wilden ze een leprozen-eilandje inpikken en daar een Mormonenlandje van maken, maar dat is niet gelukt. Ze hebben nu overal tempels neergezet, hele cleane witte tempels met vlakbij de ingang een visitor center. Op O'ahu hebben ze ook een Polynesian Cultural Center ingericht waar je je echt de hele dag kan vermaken. Er zijn dorpen nagebouwd van allerlei eilanden uit de Pacific. Om het uur worden er dansen opgevoerd en tussendoor kan je er rondlopen en allerlei verhalen horen. Bijv. 'in' de Fiji-eilanden vertelde een gids ons over de belangrijkheid van haar vroeger. Iemands haar aanraken, was de grootste belediging. Die hele cultuur kwam nogal gewelddadig op ons over, bijv. een kano van de chef werd bij de eerste tewaterlating over mensen de zee ingerold. Dat waren mensen van de laagste kaste die daarbij het leven lieten. En als de chef een huis bouwde dan moest onder elke hoek iemand levend begraven worden. Nouja nu ik het opschrijf, klinkt het als een feit zoals je er zoveel hoort als je op reis bent. Maar toen we in dat Mormoonse Polynesian Cultural Center in dat perfect nagebouwde cheffenhuis stonden, liepen de rillingen mij over de rug.