Bush Country

Dat vroegen mijn collega's een keer: "Hoe reageerden je vrienden toen je vertelde dat je naar 'Bush Country' ging?" Ik: "Eh, met afschuw." Waarna iedereen schuldig het hoofd schudde. Anyway. Ik ging naar een lezing "Erosion of Civil Rights and Individual Liberties". Het was georganiseerd door Mensa dus ik verwachtte toch wat algehele helderheid van geest. Voordat de lezing begon, sprak ik een man die zichzelf libertijn noemde. Hij was heel dik en had heel lang haar. Zijn vriendin was ook heel dik en zat de hele tijd aan het haar van die man te aaien. Godzijdank had ik geen schaar bij me (niemand durft toch nog een schaar bij zich te hebben in deze terroristische tijden!) want anders had ik die hele paardenkwast in een impuls afgeknipt. We waren net in een discussie over speedlimits beland toen er een andere Mensaan bij kwam staan die een soort infuus in zijn neus had (en ook heel dik was). Hij had op zich wel leuke meningen en vroeg zich hardop af hoe democratisch de speedlimits waren als je de minority rights in aanmerking neemt. Huh? Gelukkig begon toen de lezing. De spreker legde uit dat onze civil rights worden aangetast door (a) de geheime gevangenissen, (b) domestic spying, (c) tracking of library use, (d) classified information (tegenwoordig is meer overheidsinformatie geheim dan voorheen), (e) gevangenen die geen aanklacht te horen krijgen.
Wat moet ik zeggen. Ik heb gewoon zo'n spijt dat ik geen camera of opnameding bij me had. Iemand zei dat Geneva Convention niet slaat op terroristen omdat die geen uniform aan hebben. Er werd gezegd dat het allemaal nog lang niet zo erg is als in de jaren '50 toen op grote schaal Japanners "preventief" in kampen werden opgesloten. (Ja, moslims, wees maar dankbaar!) Ook zei iemand dat domestic spying geen spionage is maar data mining. Weer: huh? Het vervelende was dat de spreker (een advocaat) bijna niet aan het woord kwam en dus helemaal niet kon toelichten of daar bijvoorbeeld een verschil tussen is. Hij zei nog wel dat veiligheid juist wordt verzekerd door burgerrechten te erkennen en te versterken en niet door ze af te pakken. Na anderhalf uur stonden we weer buiten. "Was interessant hè, al die meningen!" zei Paardenkwast.