Persbericht van AEL over de moord gisteravond in Antwerpen.
Kort voor het verbreken van het vasten vandaag, werd Broeder Mohammed Achrak (27) voor het huis van zijn ouders in Antwerpen doodgeschoten.
De dader is een Belgische autochtone man die bekend stond in de buurt als racist en sympathisant van het Vlaams Blok. De dader wou ook de vader van Mohammed vermoorden maar werd overmeesterd. De bedoeling was zeker een racistische slachting te plegen zoals dat van 7 mei 2002 in Brussel waar een Marokkaanse familie door een sympathisant van het Vlaams Blok werd omgebracht.
Broeder Mohammed was bekend voor de meeste jongeren van de wijk als een rustig correcte jongeman met goede studies die met iedereen goed overeenkwam.
Verontwaardigde jongeren liepen door de straten van Antwerpen kort na de moord om hun emoties te uiten. De jongeren gedroegen zich ook op een waardige manier tot het moment dat ze omsingeld werden door verschillende politie cordons met agenten in gevechtskledij: een regelrechte provocatie. Schermutselingen zijn dan begonnen tussen de politie en de jongeren. Een tijdje later is broeder Dyab Abou Jahjah ter plekke gearriveerd om de gemoederen te bedaren. Hij is in gesprek gegaan met politie chef Luc Lamine om de situatie te ontmijnen. De AEL vroeg de onmiddellijke terugtrekking van de politie cordons en het toelaten van een spontane betoging om de verontwaardiging van de jongeren te uiten en vooral hun sympathie met de familie van hun vermoorde broeder. Terwijl dat de korpschef toestemde met het verzoek van de AEL, chargeerde een andere groep politie agenten tegen de grootste groep jongeren onder toejuiching en goedkeuring van een aanwezige Vlaams Blok delegatie met als kop de bekende agitator Rob Verreijke. Racistisch taal en Vlaams Blok terminologie werden gebruikt door agenten.

Fanposting: hee kb, interessant dat onderzoek waarover je geschreven hebt in divazine en helder geschreven. wilde ik even kwijt, net gelezen namelijk. doei tk
Lief h�!

Wie schrijft er kogelbrieven op een type-machine waarvan de hoofdletter R kapot is? Je wordt gezocht!

Eigen afzetmarkt voor cultuur
,,We hebben te vaak de buiken gevuld, niet de geesten.'' zegt Cheik Oumar Sissoko, de Malinese minister van Cultuur. Sissoko is pragmatisch, denkt op lange termijn en schaamt zich er niet voor dat hij cultuur belangrijk vindt. Sissoko is pragmatisch, denkt op lange termijn en schaamt zich er niet voor dat hij cultuur belangrijk vindt. Daarmee zit hij helemaal op de lijn van staatssecretaris van Ontwikkelingssamenwerking Eddy Boutmans en Africalia.
Sissoko, 57, had naam en faam als regisseur voor hij in de politiek stapte. Zijn film La gen�se haalde in 1999 het luik ,,Un certain regard'' van het filmfestival van Cannes.
De ogen van de minister schieten dan ook vuur als een collega hem vraagt waarom een ,,straatarm'' land als Mali geld in cultuur wil stoppen. Hij merkt beleefd op dat Mali tegenwoordig katoen en goud exporteert en dat niemand er volgens hem honger lijdt. En brengt het gesprek meteen op het onderwerp dat hij wil bespreken: mensen.

Een van zijn stokpaardjes is de ontwikkeling van een eigen afzetmarkt. ,,Thuis geen markt hebben, betekent dat je naar het buitenland moet om iets te verdienen, maar vooral dat je geen dialoog hebt met je publiek. Dat vond ik als regisseur altijd een groot tekort. Ik ben Malinees. Ik maak per definitie Malinese films. Ze werden zelden in Afrika vertoond, wel op westerse filmfestivals, soms in een arthousebioscoop. Maar ik verlangde uiteraard naar feedback van Malinezen, en die kwam er niet."
Ondertussen heeft hij in Bamako al een multifunctionele zaal voor 3000 toeschouwers laten uitrusten met licht en geluid, zelfs met een opnamestudio. ,,Door spektakels aan te bieden in goede technische omstandigheden, geven we het publiek waar het naar dorst. Artiesten kunnen zich nu eindelijk met anderen meten."

Michiel is nog maar ��n week van de Randstad verwijderd...
Tja, over 1 week ben ik weer loos in Nederland. Dan loop ik met mijn rugzak tussen de hollende houten klazen op Hoog Catarijne. Nog even niet aan denken. Dus nog maar even de bruinkoolcharme van Ankara diep in ademen. [...] Ik ga hier gewoon op in de vreemde mengeling van ambassadepersoneel, hippe meisjes, gesluierde vrouwen, schoenenpoetsers, tot de tanden gewapende millitairen, vriendelijke studenten die vragen wat ik in godsnaam in Ankara doe en bedelende moeders met kinderen. [...] Ik duik er maar weer eens even in. In dit warme Turkse bad waar ik straks de stop uit moet trekken. Op naar de koude douche van Nederland.

En Martine heeft een adreswijziging gestuurd. Haar oude adres in Rotterdam is niet langer geldig. Je kan haar nu vinden op www.ergensheen.nl...

Het nummer van de Quote dat in de winkel lag, mag niet langer verkocht worden!
Want de rechter vond ook: het leven van de Amsterdamse vastgoedhandelaar Willem Endstra - sinds kort weer eens in opspraak, nu als bankier van zware drugscriminelen - is 'ernstig in gevaar gebracht' door het zakenblad Quote. Dat drukte vorige week namelijk een foto van Endstra af in de jaarlijkse Quote 500.
Maar Quote weet het goed gemaakt. In het volgende nummer publiceren zij een uitgebreide reportage over Endstra.
'Wat is dit!', aldus hoofdredacteur Quote, 'deze man heeft honderden panden, en daar zou je dan niet over mogen schrijven als journalist. Dit is Rusland toch niet?'

Mijn 'bio' staat online... op Digitales-online.org... Komt allen naar dit leuke festival!

Een teken van verlichting? Interessant bericht gesignaleerd in de TheHindu.com deze week:
Russia may ban Barbie dolls
By Vladimir Radyuhin
MOSCOW NOV. 17. Russian authorities may ban the famous Barbie dolls along with a range of other toys suspected of damaging children's psyche.

The venerable Barbie doll is a prime target in a war declared by the Russian Education Ministry against toys that "provoke aggression, fear and premature sexuality'' among children.

Russian experts have found that Barbie affects the psychology of small girls, making them pretentious, indifferent and sexually aware. ``Girls who play with Barbie dolls start feeling like grownup women who buy fancy dresses and posh furniture,'' said Natalya Grishayeva, psychologist.

"As they grow up the girls also tend to develop an inferiority complex if they can't look exactly like the Barbie doll.''

Barbie has been a smash success in Russia since it opened its market to imports ten years ago. Russian shops today offer a wide range of foreign-made toys, some of which are feared to be harmful to children's tender souls.

The Education Ministry now wants to rebuild a system of stringent controls over the quality of toys that existed in the Soviet Union but fell apart after its collapse.

A special government agency will test all toys and computer games for their social, psychological and pedagogical effects on children and ban those that fail the test. The move comes amid growing concern over the onslaught of Western mass culture on Russian society. Earlier this year the government decided to support domestic film production to reduce the domination of Hollywood movies in the Russian cinemas and on television.

Plastisch chirurgen geschokt door neus Michael Jackson
De Amerikaanse vereniging van plastisch chirurgen reageert met verbijstering en ongeloof op de recente verschijning van Michael Jackson in het openbaar. ,,Ik heb in mijn carri�re ongeveer 15.000 neuzen bijgewerkt. Maar een ingestort exemplaar had ik nog nooit gezien'', omschrijft een van hen het knoeiwerk aan de voorgevel van de King of Pop.
De popster verscheen vorige week voor het eerst in lange tijd zonder chirurgisch maskertje. Wat totnogtoe verborgen bleef, is niet fraai. Zelfs Mickey Mouse kan zien dat 's mans neus -- of wat er van overblijft -- stilaan maar zeker afschilfert of wegrot.
Dokter Steven Hoefflin, die zowat iedereen in Hollywood een ander gezicht gaf, had Jackson ook als pati�nt. Maar hij ontkent dat hij na 1998 nog een scalpel naar het popverschijnsel heeft uitgestoken. ,,Hij heeft Jackson zelfs afgeraden zijn neus nog meer te laten bijwerken'', zegt een woordvoerder.
De New Yorkse chirurg Gerald Imber denkt dat iets is foutgelopen toen Jackson de punt van zijn neus toch nog liet bijknippen. ,,Waarschijnlijk heeft die chirurg een stof in de neuspunt aangebracht die stilaan is beginnen oplossen in Michaels lichaam'', zegt Imber. ,,Daarna is het orgaan ingestort.''
Dermatoloog Pat Wexler is duidelijk: ,,Wie Jackson zo heeft toegetakeld, moet worden veroordeeld. Artsen hebben de plicht anatomisch en esthetisch correct te handelen. Soms moet je dus ,neen' durven zeggen tegen de absurde eisen van een pati�nt.''
(bron: De Standaard)

Och och, wat akelig, wat zielig. En dan die plastisch chirurgen die gelijk hun handen in onschuld wassen. Michael, zet maar snel je maskertje weer op...

Thom De Graaf (D66, oppositie) reageerde op de uitspraken van minister Nawijn (LPF, vreemdelingen en integratie) over de doodstraf als volgt:
De minister van lucht en proefballonnen heeft weer eens toegeslagen. En net als de vorige keren geldt ook hier weer �Nawijn komt berouw�. [...]
De doodstraf is niet zomaar een onderwerp als honderddertig rijden op de snelweg of kinderopvang in bejaardenhuizen. Wie als minister daarover publiekelijk uitlatingen doet, moet zich realiseren wat hij zegt en wat dat voor maatschappelijk debat oplevert. [...]
Laat ik er geen misverstand over laten bestaan: als een partij bv. de LPF de doodstraf zou willen herinvoeren in Nederland, is dat een politieke stellingname die kan en moet worden gehoord en die door andere partijen inhoudelijk kan worden bestreden. [...]
Maar kennelijk is dat helemaal niet het geval, want de lijsttrekker van de LPF sprak hier helemaal niet. Het was de minister maar. [...]

Treurige berichten over Nederlandse mensen... uit de Emancipatiemonitor 2002 van het Sociaal en Cultureel Planbureau, de tweejaarlijkse thermometer van het emancipatieproces.

1. Over kinderopvang: De idee�n over werkende moeders met jonge kinderen veranderen wel, maar in een richting die haaks staat op het emancipatiebeleid. Vergeleken met 1997 kunnen deze moeders nu op minder instemming van de bevolking rekenen. Iets minder dan de helft van de vrouwen en mannen, of ze nu oud zijn of jong, vindt het bezwaarlijk dat vrouwen met jonge kinderen werken als dat betekent dat de kinderen naar een kinderdagverblijf moeten.
Vooral mannen zijn de afgelopen twee jaar negatiever over kinderopvang gaan denken: in 2000 had 68 procent geen bezwaar, in 2002 is dat 61 procent. Het SCP vermoedt dat de discussie rond de oratie van de Nijmeegse hoogleraar ontwikkelingspsychologie Riksen-Walraven begin dit jaar, dit effect heeft veroorzaakt. Riksen-Walraven stelde dat vroege opvang in een kinderdagverblijf een negatief effect kan hebben op de sociaal emotionele ontwikkeling van kinderen.

Maar het onderwerp kinderopvang heeft altijd al gevoelig gelegen. Ex-staatssecretaris Verstand van Emancipatiezaken kreeg een lading kritiek over zich heen toen zij vorig jaar in Trouw vrouwen die stoppen met werken als er kinderen komen 'buitengewoon onverstandig en dom' noemde.
Verstand verwachtte veel van het generatie-effect: dat jongere generaties vrouwen weer terugkeren naar de grote banen die ze vroeger hadden als de kinderen het huis uit zijn. Maar uit de Emancipatiemonitor blijkt dat dit weinig realistisch is. Gemiddeld hebben vrouwen banen van 13 uur per week, of ze nu wel of geen kinderen hebben. Vrouwen vinden het leven als 'taakcombineerder' druk genoeg en willen geen grote banen, blijkt uit de SCP-enqu�te.

2. Over schooltijden: Schooltijden vormen een fikse hindernis voor vrouwen die willen werken. Slechts 31 procent van de scholen heeft voor alle groepen dezelfde begin- en eindtijden, op bijna een kwart van de scholen zijn de lestijden voor onder- en bovenbouw op alle of de meeste dagen ongelijk. Met als gevolg dat ouders ongeveer drie uur per week kwijt zijn met het halen en brengen van kinderen.

3. Over arbeidsdeelname: De arbeidsdeelname van vrouwen is sinds 1990 wel flink gestegen: van 39 procent in 1990, naar 53 procent in 2001. Het gaat dan om banen van twaalf uur of meer. Die stijging tekent zich af in alle leeftijdsgroepen. Vooral de arbeidsdeelname van vrouwen met jonge kinderen is sterk toegenomen: meer dan de helft van de vrouwen met partner en met kinderen onder de zes jaar werkt. Surinaamse, Antilliaanse en Arubaanse vrouwen hebben vaker een betaalde baan dan Turkse en Marokkaanse. Surinaamse vrouwen werken zelfs vaker dan autochtone vrouwen, een beeld dat ook al uit de Emancipatiemonitor 2000 naar voren kwam.

Als de stijging van de arbeidsparticipatie zich in hetzelfde tempo doorzet, berekende het SCP, kan het streefcijfer van 65 procent in 2010 net worden gehaald. Maar dat is niet waarschijnlijk, waarschuwt het SCP. Niet alleen vanwege de opvattingen over combinatie van werk en kinderen, maar ook vanwege de economische teruggang: als de werkgelegenheid krimpt zijn vrouwen daar het eerst slachtoffer van.

4. Over een vrouwelijke minister-president: Uit de emancipatiemonitor blijkt dat het draagvlak voor een vrouwelijke minister-president groeit. Een kwart van de mannen en 37 procent van de vrouwen zou het goed vinden als de volgende minister-president een vrouw is. In 2000 bedroegen deze percentages 19 procent van de mannen en 29 procent van de vrouwen.

En Michiel zwerft verder door Turkije...
Er hangen enorme bruinkooldampen boven deze stad (in het binnenland van Turkije vriest het nu 's nachts) en het [Konya] is het episch centrum van de Turkse moslims. Zeker in de Ramadan betekent dit: niet roken, eten of drinken op straat. En dat is voor mij moeilijker dan ik gedacht had. Gelukkig biedt een hotelkamer met gordijnen uitkomst.
Toch heeft het ook iets speciaals. Om 5 uur, als de zon is ondergegaan en een kanonschot het einde van de vasten inluidt, zijn de straten helemaal leeg. Iedereen gaat thuis met de hele familie eten! Daar liepen we dan, in de kou en in de bruinkooldampen. Marijne moest erg aan haar reis naar Rusland denken en ik aan Sinterklaas.
Is hij alweer in het land? Ik eet me alvast te barsten aan mandarijnen die je hier zo van de boom plukt. Dank u Sinterklaasje.

En dan nu mijn excuses voor dit blogje zolang te verwaarlozen! Ik heb geen idee of iemand ze ooit bekijkt, maargoed, ik beloof bij deze beterschap.
Laat weten wat je van weblogs vindt op

En straks ga ik naar Insomnia, met Al.

Festival Digitales begin december. Kijk op site voor het programma.