Michiel is nog maar ��n week van de Randstad verwijderd...
Tja, over 1 week ben ik weer loos in Nederland. Dan loop ik met mijn rugzak tussen de hollende houten klazen op Hoog Catarijne. Nog even niet aan denken. Dus nog maar even de bruinkoolcharme van Ankara diep in ademen. [...] Ik ga hier gewoon op in de vreemde mengeling van ambassadepersoneel, hippe meisjes, gesluierde vrouwen, schoenenpoetsers, tot de tanden gewapende millitairen, vriendelijke studenten die vragen wat ik in godsnaam in Ankara doe en bedelende moeders met kinderen. [...] Ik duik er maar weer eens even in. In dit warme Turkse bad waar ik straks de stop uit moet trekken. Op naar de koude douche van Nederland.