Onsolidariteit

Ik ben dus een immigrant in een land waar nu volop de discussie is losgebarsten over illegale immigranten en over waar die eigenlijk allemaal recht op hebben. (Hier wordt altijd gepraat in termen van rechten en niet zozeer plichten). Ook al is er een groot verschil tussen mijzelf (want godzijdank legaal) en deze illegale immigranten, toch kan ik goed begrijpen waarom ze naar hier komen en wat ze hopen te bereiken. En dat heb ik niet alleen met immigranten maar dat heb ik met allerlei (groepen) mensen waar ik iets verwant mee heb. Ik ben toch wie ik ben door anderen. En hoe meer die anderen op mij lijken, hoe meer ik lijd als hun onrecht wordt aangedaan.
Goed, voordat ik nog waziger word: Ik krijg uit alle teksten en analyses over Hirsi Ali waar ik me de afgelopen weken doorheen heb gelezen en geluisterd het idee dat 'onsolidariteit' haar grootste fout is. Hoe kun je nu emanciperen door jezelf alleen maar te vervreemden van wie je zegt te willen emanciperen? Martin Luther King of Rigoberta Menchu kun je niet los zien van de aanhang die ze toespraken en inspireerden. Maar Ayaan? Kun je inspireren door de ander met de vinger te wijzen: "You are wrong! Die hoofddoek moet af!"
Daarom vraag ik me af hoe ze het hier gaat vinden in de VS. Dit soort bemoeienis (bijv. met hoofddoekjes) is hier echt volstrekt not done. Er zijn nogal wat organisaties (te beginnen bij de ACLU) die dit soort civil liberties beschermen. En dat komt, denk ik, doordat juist hier religie zo'n belangrijke rol speelt in de maatschappij.
Ik vind het goed dat Hirsi Ali zoveel naar buiten brengt over zaken als besnijdenis en gedwongen huwelijken. Maar of daar ruimte voor is bij het AEI? Ik zie Bush en co-neocons al: "Is vrouwenbesnijdenis schadelijk voor de foetus? Dan moet het onmiddellijk verboden worden!"