Wolken

Ik loop met mijn hoofd in de wolken want ik heb een hele leuke & interessante baan gevonden. Eindelijk! Na 6 weken dromen, brieven schrijven, websites scannen, netwerkpogingen, verder dromen en 2 interviews ben ik aangenomen als production editor bij een organisatie die journals uitgeven en conferenties organiseren. Ik kreeg deze week nog 2 uitnodigingen voor interviews en toen kon ik aggressively nice bedanken en zeggen dat ik al een baan had. Heerlijk.
Ik zit deze week ook letterlijk met mijn hoofd in de wolken want ik werk nu nog een paar dagen via een bekend Nederlands uitzendbureau dat ook in Baltimore vestigingen heeft. Het is een front desk position en dat front moet je heel letterlijk nemen. Als je met de lift aankomt op de bovenste verdieping van het kantoorgebouw, loop je richting een enorm raam, een glaswand eigenlijk, met een prachtig uitzicht over de baai en stad. Voor dat raam staat een receptiemeubel geparkeerd en daar zit ik achter. Ik moet daar gewoon zitten en koffie drinken (8 smaken). Iedereen belt namelijk op de rechtstreekse lijnen en als ik al eens een verdwaalde beller aan de lijn heb, dan wil die maar één ding: doorverbonden worden met de voicemail van de persoon waarvoor hij of zij belt. Ze hebben het wel eens over de glamour van het bedrijfsleven en ik denk dat ze dan dit soort kantoren bedoelen: strakke vloeren, tikkende hakjes, chique wc's, dark brown veneer bureau's en veel stilte met af en toe een windows geluidje.
Ik heb dus gewoon mijn eigen werk meegenomen. Ook kijk ik natuurlijk veel uit het raam want zo'n uitzicht is heel inspirerend. Op mijn nieuwe werk zal ik (heel Amerikaans) een kantoor zonder ramen hebben, maar dat kan me helemaal niets schelen want het gaat mij om Inhoud, Creativiteit & Mensen.