Cup folklore

Hier een heel leuk programma dat ik gisteren op de radio hoorde over de voetbalmuziek van de verschillende deelnemende landen. Kitscher dan kitsch (zie de clip die bij het lied van Iran hoort!) en bij vlagen melancholisch (hoor het lied van Ivoorkust over 'reconciliation nationale'): http://www.npr.org/. Ik geloof dat de Amerikanen wel gefascineerd zijn door het hele WK maar ze durven zich er nog niet helemaal aan over te geven. Dat komt denk ik (en dat hoorde ik op dezelfde radiozender) doordat voetbal hier tot voor kort communistisch en socialistisch werd genoemd. Voetbal was hier heel lang zoiets als korfbal, lees: balspel voor mietjes...
Ik heb nog maar één wedstrijd gezien (afgelopen zondagochtend om 9:00 's morgens in Washington in een café vol slaperige Nederlanders) en gisteren tijdens Nederland-Ivoorkust was ik gewoon aan het werk. Maar mijn cellphone maakte overuren want binnen- en buitenland hield me per sms op de hoogte van de stand. Piep-piep! 1-0. Piep-piep! 2-0. Etc. Voetbal (en dan vooral de hele folklore eromheen) verzustert.

P.S. Net nog even Amerika-Italië gaan kijjken in Slainte, dé voetbalkroeg van Baltimore. En jawel hoor, daar zaten Amerikanen met de vlag op hun gezicht geschminkt. Dit virus is echt heel besmettelijk.