Heksenteksten

Weblog van juni 2002 tot september 2006. Gestart in Belgiƫ, voortgeblogd in Zuid-Afrika en het laatste jaar vanuit de VS.

dinsdag, juni 08, 2004

Ik heb bedacht dat het misschien leuk is als ik in deze blog wat vaker schrijf over de mensen die ik hier leer kennen. Ik zal wel proberen een beetje de privacy te beschermen en dan alleen initialen gebruiken.

De eerste persoon over wie ik wat zal schrijven is M. Ik kwam haar tegen bij het interview met Charlize Theron in het chique Mount Nelson Hotel hier in Cape Town. M. schrijft onder het pseudoniem Trixy Honore voor de rubriek 'Bitch & Famous voor iAfrica.com.
Trixy Honore is a devotee of star gossip and Elvis Presley, counting among her enemies the modern colonial mindset and experimental jazz. She's of the firm belief that the lack of radio airtime nowadays given to such luminaries as The Beatles or The Spicegirls is the root of society's current malaise.
Ze doet er een beetje geheimzinnig over waardoor ik nog altijd niet goed weet welke beroemdheden ze verder heeft geinterviewd. Daarnaast werkt ze ook voor een galerie. Toen ik haar voor de tweede keer ontmoette, hadden we afgesproken in Diva's (leuke naam he) in Obs. Ik heb haar toen gevraagd naar haar herinneringen van apartheid-tijd. Ze vertelde over keer dat zij en haar Indiase 'beste vriendin' niet langer naar zelfde school konden. Maar verder benadrukte ze dat zij als blanke (Poolse voorouders) nogal beschermd opgroeide. Ze herinnerde zich wel dat haar vader en moeder dingen naar de televisie gooide als Botha weer in beeld kwam. Haar ouders waren altijd heel gefrustreerd waren over gebrekkige nieuwsvoorziening. Ze luisterden naar BBC-radio om te weten te komen wat er in eigen land, en vooral ook in townships speelde. Van het 'officiele' avondnieuws werd je namelijk niet veel wijzer want er werd meer aandacht besteed aan een vaste item over het leger, bijv. een parade, dan aan de echte gebeurtenissen.
M. houdt verder nogal van poolen (zoals bijna iedereen hier) en is daar erg goed in. Ze kan met haar lange armen op zeer galante wijze de ballen er achter elkaar intikken. Ik voel me dan altijd erg onhandig, maar ik blijf oefenen (en nonchalant kijken).