Gisteren kwam de Olympic Torch vanuit Cairo aan in Cape Town. Aan het einde van de dag werd hij doorgegeven aan de burgemeester van Rio De Janeiro. Nog 26 landen te gaan voordat Athene wordt bereikt.
's Morgens had ik mijn goedgeinformeerde vader aan de telefoon en die zei dat Nelson Mandela de torch ook zou dragen! Gjenna en ik wilden eigenlijk pas 's middags ergens gaan kijken bij ons in de buurt maar nu gingen we als een gek kranten en televisie na waar we misschien Mandela zouden kunnen zien!
Ik had tot nu toe alleen iets gehoord over een man van 100 jaar die de torch zou dragen. We begrepen al snel dat we op Robben Island moesten zijn dus gingen we snel naar de Robben Island Gateway. Maar no chance. De mevrouw daar legde uit dat Mandela met een helikopter naar het eiland was gebracht en ook weer vanaf daar terug zou worden gevlogen naar huis. Gelukkig maar voor hemzelf want nog geen twee weken geleden had hij beloofd het rustiger aan te zullen doen - don't call me, I call you...

We dronken nog een cappuchino en zagen toen dat ze in het Waterfront Amphitheatre van alles aan het opbouwen waren. Jawel, de torch zou hier om 14:00 worden overhandigd. Uiteindelijk werd het werd anderhalf uur later maar we hebben ons niet verveeld want bij dit punt werd alles door de Greek community van Cape Town georganiseerd. Afwisselend mooie muziek en een enkel mallotig dansje maar in zijn geheel toch heel ontroerend. Vooral toen de fakkeldrager eindelijk het Amphitheatertje kwam binnenhollen. Hij was de zoon van een atleet die had gehoopt in 1940 aan de Spelen te kunnen meedoen. Dat plan werd doorkruist door de oorlog. Maar nu kon deze zoon vertellen dat zijn vader een van de fakkeldragers zal zijn in Athene!
De muziek zette nog eens zwaar in: Pass The Flame, Unite The World...