Bus

Omdat we nog geen auto hebben én omdat er hier heel veel bussen rijden, ga ik regelmatig met De Bus. Ik vind het eigenlijk wel leuk op de bus omdat je gemakkelijk gesprekken kan afluisteren. Van het weekend luisterde ik mee met een meisje dat alles in New Orleans had achter moeten laten.
Ook maak je nog eens wat mee op de bus. Een paar dagen terug stapte ik op een bus en terwijl ik naar achteren liep, struikelde ik bijna. Het bleken de benen van een man te zijn die echt alle ongeschreven busregels overtrad. Hij zat hardop in zichzelf te praten en met zijn voeten te schommelen. Je kon het de man niet echt kwalijk nemen want hij leek ernstig verstandelijk gehandicapt.
De man naast hem begon op kalmerende toon tegen hem te praten maar op de een of andere manier werd de arme man daar steeds bozer van. Hij werd zo boos dat hij ondanks de volle bus, erin slaagde op te staan en de kalme man naast hem stevig beet te pakken en door elkaar te schudden. Bijna de hele bus probeerde nu te volgen wat er aan de hand was. De boze man schraapte zijn keel en het leek alsof hij de kalme man in het gezicht wilde spugen. Dit ging de andere passagiers te ver.
'Stop that bus!' gilden een paar. Enkele anderen namen de boze man razendsnel in de houdgreep. De bus ging aan de kant en de man werd eruit gezet. Hij droop af. In de bus klopten de passagiers elkaar op de schouders van opluchting.
Een man zei: 'You couldn't really help the guy, he's mental.'
Er was nu echt een saamhorige sfeer op de bus ontstaan en niemand die actief deel had genomen aan het voorkomen van het Drama, stapte de bus af zonder de anderen de hand te hebben geschud.